Co programista może „wrzucić” w koszty działalności?

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Poniżej przykład wydatków, które programista może kwalifikować jako koszt uzyskania przychodu:

1. Sprzęt elektroniczny.
2. Oprogramowanie.
3. Koszty związane z najmem biura. W przypadku działalności prowadzonej we własnym mieszkaniu możliwe jest ustalenie proporcji rozliczenia kosztów związanych z eksploatacją mieszkania.
4. Wyposażenie biur np. biurko, fotel biurowy.
5. Transport np. koszt eksploatacji pojazdu w przypadku dojazdu do klienta.
6. Nocleg w podróży służbowej.
7. Diety w podróży służbowej.
8. Bilety lotnicze, PKP, autobusowe.
9. Promocja i reklama firmy.
10. Szkolenia, kursy, konferencje.
11. Literatura branżowa.
12. Koszt związany z zatrudnieniem pracowników.
13. Opłaty skarbowe, opłaty za prowadzenie rachunku bankowego.
14. Księgowość.
15. Artykuły biurowe.

Przepisy wskazują, które wydatki kosztami być nie mogą i takich wydatków nie możesz ująć w swoich rozliczeniach.

W innych przypadkach gdy wykażesz zasadność poniesionych kosztów, są one prawidłowo udokumentowane i nie mają charakteru prywatnego (tj. np. okulary przedsiębiorcy) co do zasady możliwe jest zaksięgowanie takiego kosztu.

To, które koszty można ująć w kosztach uzyskania przychodu pozostaje do decyzji przedsiębiorcy ze względu na to, że to on  wie jaką działalność prowadzi i czy te koszty są bezpośrednio związane z jej prowadzeniem.

W przypadku wątpliwości możliwe jest wystąpienie o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, w której US wskaże czy ujęcie/rozliczenie wydatku jest prawidłowe.